رحمان و رحيم. بخوان بنام پروردگارت كه بيافريد. آدمى را از لخته خونى بيافريد. بخوان كه پروردگارت ارجمندترين است. خدايى كه به وسيله قلم آموزش داد. به آدمى، آنچه را كه نمىدانست بياموخت. حقاً كه آدمى نافرمانى مىكند هرگاه كه خود را بىنياز بيند».
مستشرقان و ترتيب نزول سورههاى قرآن
مستشرقانى كه درباره قرآن تحقيقاتى كردهاند، بعضاً به ترتيب نزول آيات و سور، توجه كرده و در صدد برآمدهاند تا از طريق تاريخ اسلام و حوادث زندگى پيامبر (ص) و تاريخ جنگها و ... تاريخى براى نزول آيات قرآنى ارائه دهند، و در اين راه با اختلاف مسلك تحقيقى كه در آثارشان مشهود است، گاهى با كمك اسناد ضعيف و روايات سست به اثبات مدعاى خويش پرداختهاند.
ما براى آشنايى علاقهمندان و به تناسب بحث ترتيب نزول سورههاى قرآن، به مشهورترين كار تحقيقاتى آنان اشارهاى گذرا مىنماييم.
در اواسط سده نوزده ميلادى، ويليام موير[1] و آلريس اشپنگر[2] درباره طبقهبندى مجدد آيات قرآنى مبتنى بر ثبت وقايع تاريخى، يعنى تنظيم به ترتيب نزول، مدت زمانى كار كردهاند.[3]