مقصود فرود آمدن يا فرود آوردن است، مانند اين دو آيه كريمه:

- نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْامينُ* عَلَى قَلْبِكَ ...[1]؛ روح الامين آن را بر دلت نازل كرد

- فَإِذَا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ‌[2]؛ پس هشدار داده شدگان را آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است.

و گاه ممكن است به معناى دادن يا عطا كردن يا فيض رساندن باشد، مانند:

مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ‌[3]؛ و خداوند بر [حقانيت‌] آنها برهانى فرو نفرستاد.

وَ نَزَّلْنا عَلَيْكم المَنَّ وَ السَّلْوَى‌[4]؛ و بر شما گزانگبين و بلدرچين فرو فرستاديم.

وَ إنْ مِنْ شَى‌ء إلَّا عِندنا خزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إلَّا بِقَدَر مَعلوم‌[5]؛ و هيچ چيز نيست مگر آن كه گنجينه‌هاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازه‌اى معين فرو نمى‌فرستيم.

وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا

[1]. سوره شعراء، آيه 193- 194.

[2]. سوره صافات، آيه 177.

[3]. سوره اعراف، آيه 71.

[4]. سوره طه، آيه 80.

[5]. سوره حجر، آيه 21.