[679] سؤال 28: آيا نماز با دستبند يا النگو يا ديگر زيور آلاتى كه نجس شده است، صحيح است يا نه؟

پاسخ: در موارد ذكر شده در سؤال، اگر نمازگزار زن باشد و نجاست از زيور آلات به لباس و يا بدن زن سرايت نكند، نمازش صحيح است، و اگر مرد باشد، نمازش از جهت نجاست اشكال ندارد؛ ولى اگر زيور آلات از جنس طلا باشد، از جهت طلا بودن اشياى مذكور، اشكال پيدا مى‌كند.

[680] سؤال 29: شخصى بول كرد و خود را طاهر نكرد و براى نماز وضو گرفت و نماز خواند و بعد از نماز يادش آمد. آيا صرف تطهير مخرج بول كافى است يا بايد وضو نيز بگيرد؟ و در هر دو صورت، نمازى كه خوانده، صحيح است يا خير؟

پاسخ: وضو صحيح است؛ اما نمازش باطل است؛ چون فراموش نموده است كه خود را تطهير كند و با بدن نجس وارد نماز شده است. پس از به ياد آوردن نجاست، بايد مخرج بول را تطهير و نمازهايى را كه با بدن نجس خوانده، اعاده نمايد.

[681] سؤال 30: اگر مخرج بول، به جهت ندانستن مسأله با آب قليل يك بار آب كشيده شود و لباس نيز با تماس با مخرج بول مرطوب شود، حكم نمازهايى كه با اين حالت خوانده شده، چه مى‌شود؟

پاسخ: در فرض سؤال، چنانچه جاهل قاصر باشد، نمازهاى خوانده شده قضا ندارد؛ ولى براى نمازهاى بعد، بايد از لباس پاك استفاده كند و مخرج بول، هنگام آب كشيدن با آب قليل، به احتياط واجب بايد دو بار شسته شود.

[682] سؤال 31: اگر كسى مى‌داند كه چيزى نجس است و فراموش مى‌كند و بعد با لباس يا بدن مرطوب، با آن چيز نجس ملاقات مى‌كند و نماز مى‌خواند و بعد از نماز به ياد مى‌آورد كه آن چيز نجس بوده و در نتيجه لباس يا بدنش در هنگام نماز نجس بوده است.

حكم اين نماز چيست؟