لباس باقى نماند، چنانچه نماز برهنه محذور داشته باشد، در همان لباس نجس نمازش را بخواند و اشكالى ندارد.

[676] سؤال 25: كسى كه دو يا چند جا از بدنش و يا لباسش نجس شده و آب به اندازه كافى براى پاك كردن همه نجاست از بدن و يا لباس ندارد، آيا تطهير كردن از او ساقط مى‌شود و به همان صورت مى‌تواند نماز بخواند يا خير؟

پاسخ: در مفروض سؤال، بنا بر احتياط واجب تا آن حد كه مى‌تواند از مقدار نجس كم كند.

[677] سؤال 26: پرستارانى كه لباس آنها آغشته به خون و يا ادرار است و امكان تطهير را ندارند، چگونه نماز بخوانند؟ و اگر با اين حال نماز بخوانند، آيا بايد اعاده و قضا نمايند يا خير؟

پاسخ: بايد با لباس پاك نماز بخوانند و اگر لباس پاك نداشته باشند، بايد به دستورى كه در توضيح المسائل، براى نماز برهنگان ذكر شده (مسأله 823 توضيح المسائل) عمل نمايند و سپس احتياطاً با همان لباس نجس نيز نماز را اعاده كنند؛ ولى اگر به خاطر سرما يا عذر ديگرى نمى‌توانند برهنه نماز بخوانند، نماز خواندن آنان در همان لباس نجس، صحيح است. البته در اين صورت بنا بر احتياط به هر مقدار كه ممكن است و حرجى نيست بايد از نجاست لباس كم كنند.

[678] سؤال 27: بيمارى كه توانايى طهارت گرفتن خود را ندارد، آيا جايز است طهارت عورتين او توسط شخص ديگرى انجام شود؟ در صورت جواز، آيا طهارت گرفتن، واجب است يا خير؟

پاسخ: در مفروض سؤال، اگر همسر نباشد و شخص ديگر مرتكب حرام نشود، جايز است و بلكه بر خود بيمار، چنانچه مستلزم حرج نيست، نايب گرفتن لازم است.