پاسخ: افرادى كه در اثر تحصيل و تحقيق در علوم دينى، توانايى تشخيص اعلم را پيدا كرده و عادل باشند.

[49] سؤال 49: آيا به شهادت يك نفر از اهل خبره كه مورد وثوق و اطمينان است، اعلميت ثابت مى‌شود؟

پاسخ: براى ثبوت اعلميت، شهادت دو نفر خبره عادل شرط است، مگر اين كه انسان از گفته يك نفر اطمينان پيدا كند.

[50] سؤال 50: در صورت تعارضِ اهل خبره، نسبت به اعلميت مجتهدين، تكليف چيست؟

پاسخ: در صورت تعارض، اگر يك بيّنه از حيث علم بالاتر باشد، مقدّم است، وگرنه هر دو بيّنه ساقط مى‌شوند و بايد به ترتيبى كه در مسأله دهم توضيح المسائل ذكر شده، عمل كرد.

[51] سؤال 51: اگر مثلًا سى نفر يا بيشتر از اهل خبره شهادت دهند كه تقليد از فردى جايز است و عده معدودى، مثلًا پنج نفر اهل خبره ديگر بگويند كه تقليد از او جايز نيست، مى‌توان از وى تقليد كرد يا خير؟ و اگر انسان از وى تقليد كرد و بعد متوجه شد كه عدّه كمى تقليد از او را جايز نمى‌دانند، آيا لازم است برگردد؟

پاسخ: در صورت تعارض بيّنه‌ها، اگر يك طرف مُرجّحى داشته باشد، مقدّم است و اگر طرف تجويز كننده، بر طرف ديگر ترجيحى نداشته باشد، نمى‌توان تقليد نمود و زيادى و كمى افراد، هميشه مُرجّح نيست.

[52] سؤال 52: كسى از روى روزنامه‌ها و اعلاميه تقليد كرده و بعد كه به اهل خبره رجوع كرده، كسى ديگر را تعيين كرده‌اند و اكنون تصميم گرفته از شخصى كه اهل خبره تعيين كرده‌اند، تقليد كند. اوّلًا آيا مى‌تواند چنين كارى بكند يا خير؟ و ثانياً تكليف اعمال گذشته‌اش چيست؟