بيفكنى و اين كه بر غم و اندوه خود بيفزايى.

193. امام باقر عليه السلام: ابوذر رحمه الله در كنار كعبه به پا خاست و گفت: من جُندب بن سَكَن هستم.

مردم، او را در ميان گرفتند. ابوذر گفت: اگر يكى از شما بخواهد به سفرى رود، توشه‌اى كه به كارش آيد با خود بر مى‌دارد؛ حال آيا براى سفر آخرت نمى‌خواهيد توشه‌اى برداريد كه به كارتان آيد؟ مردى برخاست و گفت: ما را راهنمايى كن. ابوذر گفت: يك روز بسيار گرم را براى روز رستاخيز، روزه بگير و براى كارهاى بزرگ و دشوار (روز قيامت) حجّى بگزار و براى وحشت قبر، در دل شبِ تار، دو ركعت نماز بخوان. اى بينوا! شايد سخن نيكى كه برزبان آرى وگفتار زشتى كه از آن لب فروبندى، يا صدقه‌اى كه به بينوايى دهى، تو را از آن روز دشوار (قيامت) رهايى دهد.

دنيا را [همچون‌] دو درم قرار ده: درمى براى خرجى خانوده‌ات و درمى براى آخرتت. سومين درم زيانبار و بى‌فايده است، پس در پى كسب آن مرو.

دنيا را دو جمله دان: جمله‌اى در طلب حلال و جمله‌اى براى آخرتت. سومين جمله زيانبار و بى‌فايده است. در پى آن مرو. آن گاه گفت: اندوه روزى كه بدان نمى‌رسم، مرا كُشت!.

ب- اندوه ناشى از وسوسه‌هاى شيطان‌

194. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: رؤيا سه گونه است: هراس‌هايى از جانب شيطان تا آدمى‌زاده با آن اندوهگين شود. نيز آنچه شخص در بيدارى، گرفتار آن مى‌گردد، آن گاه آن را در خواب مى‌بيند. و آنچه كه پاره‌اى از چهل و شش جزء پيامبرى است.

195. صحيح مسلم‌- به نقل از ابى هريره-: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «چون زمان [قيامت‌] نزديك گردد، اغلب خواب مسلمان، دروغ [و بدون تعبير] نباشد. راست‌ترين شما در خواب ديدن، راستگوترين شماست ... خواب‌ها سه دسته‌اند: خواب خوب كه نويدى است از سوى خدا، و خواب غم‌انگيز كه از جانب شيطان است، و خوابى كه حكايت زمزمه‌هاى آدمى با دل خود است. پس هر گاه كسى چيز ناخوشى ديد،