اصل پنجم: رعايت آداب شادى‌

پنجمين اصل از اصول «بهترين الگوى شادى»، رعايت آداب شادى است. بى توجّهى به اين اصلِ مهم، همه تلاش‌هايى را كه در مبارزه با آفت‌هاى شادى، درمان غم‌هاى ناروا، و تحقّق عوامل شادى‌آفرين، صورت گرفته است، با ناكامى روبه‌رو خواهد ساخت. اين آداب، عبارت اند از:

5- 1. حق‌مدارى‌

اين ادب، جامعِ همه ويژگى‌هاى «بهترين الگوى شادى» و سرچشمه همه آدابى است كه در پى خواهند آمد؛[324] زيرا رعايت اين ادب، سبب مى‌شود كه همه ابعاد وجودى انسان، به صورت متوازن، بدون افراط و تفريط و بدون پيامدهاى منفى، از شادى و نشاط برخوردار باشد.

براى نمونه، يكى از عوامل اجتماعى شادى، «مزاح» و «شوخ‌طبعى» است. در روايتى از پيامبر صلى الله عليه و آله آمده كه مى‌فرمايد: «من شوخى مى‌كنم؛ ولى جز حق نمى‌گويم».[325] اشاره به اين كه رعايت ادب حق‌مدارى در مزاح، سبب مى‌شود كه انسان، ضمن اجتناب از شوخى‌هايى كه داراى پيامدهاى منفى اند، بخشى از شادى‌هاى مورد نياز زندگى خود را تأمين نمايد.

[324]. ر. ك: ص 403( حق مدارى) و ص 435( شادى ناحق).

[325]. ر. ك: ص 403 ح 597.