اصل چهارم: تلاش براى شادكامى ديگران‌

از نظر اسلام، يكى از مهم‌ترين و مؤثّرترين عوامل شادكامى، شاد كردن ديگران است، و در مقابل، غمگين كردنِ مردم، يكى از خطرناك‌ترين آفت‌هاى شادى است. از اين رو، شاد سازى ديگران را مى‌توان يكى از اصول الگوى شادى از منظر اسلام دانست. لذا به دليل اهميت موضوع، فصل ششم كتاب، به بيان ره‌نمودهاى اهل بيت عليهم السلام در اين باره اختصاص يافت، با اين كه اين موضوع مى‌توانست در كنار ديگر عوامل شادى در فصل پنجم مطرح شود.

جالب توجّه است كه آقاى دِيل كارْنِگى نيز در كتاب آيين زندگى، يك فصل را به اين موضوع اختصاص داده است. وى در فصل هجدهم كتابش، تحت عنوان «چگونه ماليخوليا را در چهارده روز معالجه كنيم» آورده است:

وقتى شروع به نگارش اين كتاب نمودم، يك جايزه دويست دلارى براى كسى معيّن كردم كه مؤثّرترين داستان حقيقى را در باره «چگونه بر نگرانى پيروز شدم» بنويسد. داوران اين مسابقه، عبارت بودند از: رئيس دانشگاه «لينكلن» و «ادى رى كن بيكر» رئيس خطوط هوايى شرقى و «كالتن بوران»، مفسّر معروف راديو. در بين داستان‌هاى رسيده، دو داستان به قدرى عالى بودند كه داوران نتوانستند يكى را بر ديگرى رجحان دهند[310] و

[310]. داستان دوم، در صفحه 53 گذشت.