و خمودگى مى‌شوند. بنا بر اين، با رفتن به مناطق يا مكان‌هاى سرسبز و خرّم، مى‌توان لذّت اين بُعد را تأمين، و به نشاط دست يافت.

از اين گذشته، رنگ زرد نيز موجب سرور و شادابى از راه بينايى مى‌شود. در روايتى، امام (ع) پوشيدن كفش زردرنگ را باعث سرور دانسته است. سرور، خود يكى از عوامل نشاط است كه به تبيين آن خواهيم پرداخت. امام باقر (ع) مى‌فرمايد:

مَنْ لَبِسَ نَعْلًا صَفْرَاءَ لَمْ يزَلْ ينْظُرُ فِى سُرُورٍ مَا دَامَتْ عَلَيهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يقُولُ (صَفْراءُ فاقِعٌ لَوْنُها تَسُرُّ النَّاظِرِينَ)[1677].[1678]

هر كس كفش زرد بپوشد، تا زمانى كه آن كفش را داشته باشد، شادمان است؛ چرا كه خداوند عزّ وجلّ مى‌فرمايد: (زردى پر رنگ، كه ديدنش، بينندگان را شاد مى‌كند).

از ديگر امور لذّت‌بخش براى بينايى، ديدن همسر زيباست. در روايات، يكى از ويژگى‌هاى همسر شايسته، اين دانسته شده كه نگاه به چهره او سُرورآور باشد. پيامبر خدا (ص) مى‌فرمايد:

إِنَّ مِنَ الْقِسْمِ الْمُصْلِحِ لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ يكونَ لَهُ الْمَرْأَةُ إِذَا نَظَرَ إِلَيهَا سَرَّتْهُ ....[1679]

از عوامل سازنده براى مرد مسلمان، اين است كه همسرى داشته باشد كه وقتى به او نگاه مى‌كند، وى را خوش‌حال كند ....

پيامبر خدا (ص) در بيانى ديگر، به نگاه محبّت‌آميز همسران به يكديگر اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:

إذا نَظَرَ العَبدُ إلى وَجهِ زَوجِهِ ونَظَرَت إليهِ، نَظَرَ الله إليهِمَا نَظَرَ رَحمةٍ، فإذا أَخذَ بِكَفِّهَا وأَخَذَت بِكَفِّهِ، تَسَاقَطَت ذُنُوبُهُما مِن خِلالِ أَصَابِعِهِمَا.[1680]

هنگامى كه بنده به صورت زنش و زنش به صورت او نگاه كند، خداوند به هر دوى آنها نظر رحمت مى‌افكند و هنگامى كه دستان همديگر را بگيرند، گناهانشان از لابه لاى انگشتانشان فرو مى‌ريزد.

البته ديدن همسر، مى‌تواند بُعد جنسى نيز داشته باشد كه در اين صورت، ديدن همسر زيبا، داراى لذّت دو بُعدى «بينايى- جنسى» است.

بنا بر اين، يكى از ويژگى‌هايى كه بايد همسر داشته باشد، آراستگى و خوش‌رويى است. آراستگى و خوش‌رويى، در حقيقت، به معناى توليد سيما و تصوير زيبا براى بيننده است.

[1677]. سوره بقره، آيه 69.

[1678]. الكافى، ج 6، ص 466.

[1679]. همان، ج 5، ص 327، ح 5.

[1680]. مسند زيد، ص 302؛ كنز العمّال، ج 16، ص 276، ح 44437.