فصل دوم: تعريف شادكامى‌

از مسائل مهم اين موضوع، شناخت شادكامى است. در اين بحث بايد روشن شود كه معناى شادكامى در روان‌شناسى مثبت‌گرا و در تفكّر اسلامى چيست. از آن‌جا كه اين موضوع در بستر روان‌شناسى مثبت‌گرا طرح مى‌شود، اين مفهوم نيز بايد مورد بررسى قرار گيرد. در ادامه، تعريف اين سه را بررسى مى‌كنيم:

1. روان‌شناسى مثبت‌گرا

بر اساس برخى بررسى‌هاى انجام شده توسط براتى،[72] در باره روان‌شناسى مثبت‌گرا، تعريف‌هاى گوناگونى ارائه شده است. ويليام كامپتون‌[73] در كتاب مقدمات روان‌شناسى مثبت‌گرا،[74] محور را «رفتار رضايت‌بخش سازگارانه، خلّاقانه و عاطفى آدمى» قرار داده و معتقد است كه اين رشته «نظريه‌ها، پژوهش‌ها و فنون مداخله‌اى» روان‌شناسى را به منظور شناخت اجزاى اين امور مثبت به كارمى‌گيرد.

پترسون، محور را بر «امور درست زندگى از تولّد تا مرگ» قرار داده و روان‌شناسى مثبت‌گرا را «مطالعه علمى» آن مى‌داند.

شلدون‌[75] و كينگ،[76] بر «فضايل و نقاط قوّتِ (توانمندى‌هاى) افراد عادى» تأكيد دارند. لذا اين رشته را «مطالعه علمى» اين امور مى‌دانند.

[72]. ر. ك: براتى، 1388.

[73].Compton ,W .C .

[74].An Introduction to positive psychology .

[75].Sheldon ,K ,M .

[76].King ,L .