نماز و عترت خبر میدهد و اینکه پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم
حلقه وصل است میان اصل توحید «الصلاة،
الصلاة» و ولایت: إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ
الرِّجْسَ ؛[53] خدا اراده کرد که پلیدی را از شما
خاندان بزداید.
در اینجا سخن خدا را در کنار فعل
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم مینگریم و این دو، لزوم
اعتقاد به منزلتِ عترت و قُربی [خویشاوندان ویژه پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم]
را گویاست، و اینکه حُبّ آنها عبادتی نجاتبخش است.
خلفای پسین نیز رازِ
حیعله سوم را دریافتند، از این رو به شدت بر حذف آن حساس
بودند، و به کسانی که برایشان خطبه میخواندند و خلعتهای
آنان را میپوشیدند و در زیر پرچمشان بودند، اجازه نمیدادند
که این حیعله را بر زبان آورند، بلکه بر ضرورت حذف آن اصرار میورزیدند؛
زیرا این حیعله، به منزله نمادی، بطلان حکومتهای
آنان را فریاد میکشید.
همه این سخنان اثبات میکند که
مقصود اساسی از «خیر العمل»
نیکی به فاطمه علیها السلام و فرزندانش، و
ولایت و امامت است (نه چیز دیگر) زیرا نماز و روزه و زکات
و حج و دیگر عبادات، بر ولایت استوارند.