از این رهگذر، درمی‌یابیم که نیکی به فاطمه علیها السلام از دعوت به ولایت جدایی نمی‌پذیرد و تأکیدهای پیدا و پنهان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بر بزرگداشت عترت، به این امر رهنمون است.

مانند این سخن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم که پس از نزول آیه تطهیر، شش ماه، هر روز، در خانه فاطمه علیها السلام می‌آمد و آنان را به نماز فرا می‌خواند و می‌فرمود: «وقت نماز است، وقت نماز است؛ خدا خواست پلیدی را از شما اهل بیت بزداید و پاک و پاکیزه‌تان سازد».[52]

این رفتار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بسیار معنادار به نظر می‌رسد و از وجود رابطه عمیقی میان نیکی به فاطمه علیها السلام و فرزندانش و مسئله نماز خبر می‌دهد (یعنی رابطه میان ولایت و عبادت)؛ زیرا نمی‌توان تصوّر کرد که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم شش ماه بیهوده درِ خانه فاطمه علیها السلام حاضر می‌شد.

آن حضرت می‌ایستاد و با صدای بلند عترت پاکش را به نماز فرا می‌خواند. این عملکرد، از وجود نوعی پیوستگی و قرابت بین

[51]. بنگرید به پژوهشی درباره اذان (1): ص 195 ، 282.

[52]. مسند احمد: ج 3 ص 259 و 285؛ سنن ترمذي: ج 5 ص 351، حدیث 3205، مستدرک حاکم: ج 3 ص 158؛ مصنف ابن ابي شبیه: ج 6 ص 391، حدیث 32262.