ترک قرائت

در بدائع الصنائع آمده است :

عُمَر ، در نماز مغرب ، در يكي از دو ركعت اول ، قرائت را ترک کرد و در ركعت سوم آن را قضا كرد و به جَهْر خواند ؛ و عثمان در دو ركعت اولِ نماز عشا قرائت را ترك كرد و در دو ركعتِ پاياني آن ، قضايش را به جا آورد و با صداي بلند خواند .[849] 

زوجه شخصِ مفقود

ابن شهاب ، از سعيد بن مُسَيَّب ، از عُمَر ، درباره زني كه شوهرش ناپيداست روايت می‌كند كه گفت :

اگر شوهرش زماني بيايد كه زن ازدواج كرده باشد ، مُخيَّر است ميان آن زن و مَهرِ او ؛ اگر مَهر را برگزيد ، شوهر ديگر بايد آن را بپردازد ؛ و اگر زنش را خواست ، وي بايد عدّه نگه دارد تا حلال شود ، سپس به خانه شوهر اول بازگردد ؛ و مهر زن را بايد آن شوهر ديگر ـ بدان جهت كه با او زناشويي كرده است ـ بپردازد .

ابن شهاب می‌گويد : عثمان بعد از عُمَر ، به همين قضاوت كرد .[850] 

برگشتِ سهمِ ارث مادر از ثُلث به سُدس

طبري ـ در تفسيرش ـ از طريق شُعبه ، از ابن عبّاس آورده است كه :

وي بر عثمان درآمد و گفت : چرا [وجودِ] دو برادر ، سهم يک سوم مادر را از ارث به يك ششم برمي گرداند ، خداي متعال می‌فرمايد :

[849]. بدائع الصنائع 1: 111 و172؛ المبسوط (سرخسي) 1: 18 و221.

[850]. سنن بیهقی 7: 446،‌ حديث 15348.