احتمال می‌رود كه محو آن صحيفه‌ها به وسيله ابن مسعود (به فرض صحيح باشد) بدان جهت صورت گرفت كه در بردارنده داستان‌های اهل كتاب بود .[612] 

از ابن مسعود روايت است كه وي در چندين مسئله با عمر مخالفت كرد . ابن قيّم ذكر می‌كند كه ابن مسعود در حدود صد مسئله ، بر خلافِ عمر نظر داشت .[613] 

اين سخن بر خلافِ حديثي است كه از ابن مسعود نقل شده كه گفت : «اگر مردم به يك وادي و دره روند و عُمَر به وادي ديگر رود ، من وادي عُمَر را می‌پيمايم!» .[614] 

این‌ها همه ، تأكيدي است بر اينكه : ابن مسعود از گروه تعبّد و تدوين بود .

6 - عبدالرَّحمان بن عوف (م31هـ)

از اين شخص درباره كتابت و تدوين ، چيزي نرسيده است . به زودي نقش او را در طرحِ سيره شيخين خواهيم شناخت و جايگاه او را نزد عُمَر درمي‌يابيم .

7 - ابو عُبَيدة بن جرّاح (م18هـ)

وي پيش از خلافتِ عُمَر درگذشت ، و نصّي نرسيده است كه كتابي يا دست نوشته ای يا نسخه اي ، براي او باشد .

8 - زيد بن ثابت (م45هـ)

گفته اند : وي نخستين كسي بود كه درباره فرائض (میراث) كتاب نوشت .

جعفر بن بَرْقان می‌گويد : شنيدم زُهْري می‌گفت :

[612]. به نظر می‌رسد ابن مسعود «صحيفه يمنيّه» را به جهت تقيّه محو كرد و به نظرش آمد كه اين كار شربرانگيز است؛ عين همان رفتاري كه در نماز به «مني» انجام داد.

[613]. أعلام الموقّعين 2: 237.

[614]. مصنّف ابن ابي شيبه 2: 103،‌ حديث 6984؛ أعلام الموقّعين 1: 20.