عمر به اين امر اعتراف دارد ، آنجا كه میگويد : مثلِ اين حديث را از رسول خدا برايم بياوريد ،
معامله در بازار مرا سرگرم ساخت . . .
از ابو هُرَيره رسيده كه روز در ميان ، پيش رسول خدا میرفت تا احكامِ بيشتري را ياد بگيرد ؛ يك روز ، شخصي نِزاري نزد پيامبر حاضر میشد و روز ديگر نوبت ابو هُرَيره بود .[485]
از اين سخن میتوان دريافت كه
ابوبكر و عُمَر ، بيشتر به امر تجارت مشغول بودند تا بهره گيري
از علم پيامبر! و در مقابل ، كساني از صحابه را مینگريم كه پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم آنان را به علم و فهم میشناساند ؛ چنان كه به ابن مسعود میگويد : «إنّك غلام
مُعَلَّم»[486] (تو جوان دانش
آموختهاي) و براي
ابن عبّاس دعا میكند كه : «اللّهمّ فقِّهْهُ في الدِّين» ؛[487] بارالها ، او را در دين
فقيه گردان .
افزون بر اين كسان ـ كه به دانش ديني
ستايش شدهاند ـ فردي از صحابه همچون علی علیهالسلام هست كه به همه قرآن و سنّت آگاه است . بارها پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرمود كه او همه علم پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم را میداند
و به آن ويژه شده است ،
او هر روز دو بار در صبح و شام با پيامبر خلوت میكرد و آن حضرت اَسراري را در
گوشش میگفت .[488]
از امام علی علیهالسلام روايت شده كه فرمود :
سَلُوني عن كتاب الله! فوالله ما مِن آية إلّا وأَنَا
أَعْلَمُ بليل نزلت أم بنهار ، في سَهْل أم في جَبَل ؛[489]