درباره كتاب خدا ، از من بپرسيد! به خدا سوگند ، آيه‌ای نيست جز اينكه می‌دانم در شب نازل شد يا در روز ، در دشت فرود آمد يا در كوه .

براي تأكيد موضوع ، نصوص ديگري را می‌آوريم :

— بخاري از عُبَيد بن عُمَير نقل می‌كند كه : ابو موسي سه بار اجازه خواست كه نزد عُمَر بيايد (گويا او را مشغول يافت) بازگشت . عُمَر گفت : مگر صداي عبدالله بن قَيس (ابو موسي) را نمی‌شنويد ، اجازه‌اش دهيد! پس او را صدا زد و پرسيد : چه چيز تو را به اين كار (بازگشتن پس از اجازه نيافتن) واداشت؟

ابو موسي گفت : ما به اين كار امر شديم (اجازه خواستن تا سه دفعه است ، اگر شخص اجازه نداد بايد برگشت) .

عمر گفت : بايد براي سخنت بيّنه آوري وگرنه تو را تعزير (ادب) می‌كنم .

ابو موسي سوي مجلس انصار روانه شد ، آنان گفتند : كوچك ترين ما بر اين امر برايت شهادت می‌دهد!

ابو سعيد برخاست و گفت : ما به همين شيوه ، امر شديم .

عُمَر گفت : امر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بر من پوشيده ماند ، داد و ستد مرا به خود مشغول ساخت .[490] 

نَووي بر سخن ابو سعيد اين گونه تعليق می‌زند :

معنايش اين است كه اين سخن ميانِ ما مشهور می‌باشد كوچك و بزرگمان آن را می‌شناسد ، حتّي كوچك ترين ما آن را از رسول خدا شنيد و حفظ كرد .[491]

[490]. صحيح بخاري 6: 2676،‌ حديث 6920؛ صحيح مسلم 3: 1694،‌ حديث 2153 (نص از اين مأخذ است) مسند احمد‌ 4: 400،‌ 403؛ سنن ابن ماجه 2: 1221،‌ حديث 3706؛ مصنّف ابن ابي شيبه 5: 268،‌ حديث 25968.

[491]. شرح النووي علي صحيح مسلم 14: 131؛ عون المعبود 14: 57.