(مسأله 3385) براى انعقاد نذر و عهد و سوگند، اختيار كامل شرط است، و در صورت اجبار منعقد نمى شوند.

(مسأله 3386) كسى كه همانند پدر، مادر و همسر، رضايت آنها براى انسان مهم است و در زندگى او نقش دارند، اگر انسان را وادار كنند كه در موردى سوگند بخورد و انسان براى خشنودى آنها سوگند ياد كند، چنين سوگندى منعقد نمى شود، اگرچه به حدّ اجبار نرسيده باشد، ولى نذر و عهد در اين موارد منعقد ميشوند.

(مسأله 3387) سوگند خوردن فرزند بدون اذن پدر، و همسر بدون اذن شوهر، و برده بدون اذن مالك منعقد نمى شود. اگرچه بهتر است به مقتضاى سوگندش عمل كند، مگر اينكه آنها سوگندش را منحلّ بسازند. حتى در صورت منحلّ كردن آنها نيز بهتر است به مقتضاى سوگندش عمل كند، مگر اينكه پدر، شوهر يا مالك از آن نهى كنند.

(مسأله 3388) اگر مورد قسم عمل واجبى باشد، با نهى پدر، شوهر و مالك ساقط نمى شود و سوگند منحل نمى گردد.

(مسأله 3389) بر خلاف قسم، در مورد نذر و عهد، اذن پدر، شوهر و مالك شرط نيست و با منحل كردن آنها منحل نمى شوند. و با فرمان آنها مخالفت آنها جايز نمى شود.

(مسأله 3390) اگر مورد نذر و عهد با حقوق واجب الاطاعه پدر، شوهر يا مالك در تضاد باشد و آنها حقوق خودشان را مطالبه كنند، در چنين موردى نذر و عهد منعقد نمى شوند.