وصى در آن محدوده اجراى وصيّت كند و از آن محدوده بيرون نرود، ولى اگر مطلق بگذارد، مثلًا بگويد فلانى وصى من است، ظاهر چنين وصيّتى در عرف ما اين است كه او بايد ثلث را جدا كرده، در مصالح ميّت هزينه كند، حقوقى را كه به گردن ميّت بوده ادا كند، امانتهايى را كه در نزد او بوده به صاحبانش رد كند، و امثال اينها.

(مسأله 2786) آيا وصيّت مطلق در مورد وصى شامل ولايت او بر كودكان خردسال نيز ميشود يا نه؟ محلّ اشكال است. احتياط واجب در اين است كه متصدّى سرپرستى امور كودكان از او اذن بطلبد.

(مسأله 2787) در زمان ما متعارف شده كه ناظرى بر وصى از طرف وصيّت كننده تعيين ميشود، اگر بازگشت اين كار بر تعيين دو نفر به عنوان وصى، با حق تقدّم يكى بر ديگرى باشد، مانعى ندارد و وصيّت نافذ است.

(مسأله 2788) اگر معناى تعيين ناظر، اين باشد كه وصى يك نفر است به صورت مستقل، و ناظر هم ميتواند كه اظهار نظر كند، در اين صورت وصيّت در مورد ناظر نافذ نيست. ولى وصيّت كننده ميتواند وصى را مكلّف كند با فرد معيّنى در كارها مشورت كند و نظر او را در عمل به وصيّت رعايت كند. جز اينكه بر آن شخص واجب نيست كه نظرش را مطرح سازد.