صورت بنابر احتياط واجب به حاكم شرع رجوع كنند.

(مسأله 2781) اگر وصى در اثر مرگ، ناتوانى و امثال آن از وصى بودن ساقط شود، بنابر احتياط واجب لازم است كه آن عدّه از ورثه كه ميتوانند تنفيذ وصيّت را بر عهده بگيرند، با حاكم شرع مشتركاً آن را بر عهده بگيرند.

(مسأله 2782) به هنگام سقوط وصى از وصايت، نمى توان كسى را برگزيد كه همانند وصى تعيين شده از سوى ميّت در كارها مستقل باشد، بلكه فرد انتخاب شده به عنوان وكيل از سوى آنها به تنفيذ وصيّت ميپردازد.

(مسأله 2783) اگر وصى در اجراى وصيّت كوتاهى كند، هر كسى ميتواند او را از اين كار باز دارد، به ويژه ورثه. پس اگر باز داشته نشد، يا با ورثه به ستيز برخاست، ورثه ميتواند همراه با حاكم شرع بر كارهاى او نظارت كنند، و اگر نتوانند او را به اجراى وصيّت وادار كنند، حكم مسأله پيشين جارى ميشود.

(مسأله 2784) وصى امين است و در مقابل تلف شدن مال ضامن نمى باشد، مگر در مورد:

1) بيرون رفتن از محدوده وظيفه خود و هزينه كردن مال در جايى كه مورد وصيّت نباشد.

2) كوتاهى كردن در وصيّت، مثل اينكه اجراى وصيّت را به تأخير بيندازد، تا مال تلف شود، يا در نگهدارى مال، مثل اينكه در حفاظت آن كوتاهى كند، تا مال به سرقت برود.

(مسأله 2785) اگر وصيّت كننده مورد وصايت را مشخّص كند، بايد