مورد كودك گفتيم.

3) آزادى، پس وصى قرار دادن برده بدون اذن مالكش صحيح نمى باشد.

(مسأله 2776) مسلمان ميتواند غير مسلمان را در مورد امور مالى مربوط به او وصى قرار دهد، به شرط اينكه متضمّن ولايت و سيطره بر فرزندان مسلمان و اموال آنها نباشد.

(مسأله 2777) در وصى عدالت شرط نيست، حتى مورد اعتماد بودن نيز شرط نيست، مگر اينكه متضمّن ولايت بر كودكان باشد، كه وصيّت كننده نمى تواند كسى را بر كودكان خود مسلّط كند كه به رعايت كردن مصلحت آنها اعتماد ندارد.

(مسأله 2778) اگر فردى را كه مورد اعتماد نيست وصى قرار دهد، وصيّتش در مورد سرپرستى كودكان صحيح نيست، و مانند اين است كه در اين مورد وصى تعيين نكرده باشد.

(مسأله 2779) وصيّت كننده ميتواند چند نفر را وصى خود قرار دهد، كه به صورت دسته جمعى به تنفيذ وصاياى او اقدام كنند، به گونهاى كه بدون جلب نظر همه آنها كارى صورت نگيرد، يا به ترتيب و با رعايت حق تقدّم، و يا هر يك از آنها در وصايت مستقل باشند، پس هر كدام زودتر اقدام كرد، يا زودتر حضور يافت مقدّم باشد.

(مسأله 2780) در مواردى كه جلب نظر بيش از يك نفر لازم باشد، اگر در كيفيّت عمل به وصيّت اختلاف كنند، اگر راهى براى رعايت نظر آنها باشد، بايد آن گونه عمل شود، مثلًا يكى بگويد كه فلان مال را به سادات بدهيم و ديگرى بگويد به فقرا، پس به سادات فقير داده ميشود. در غير اين‌