مادرش ميباشد، نمى توان وقف كرد، مگر به تبع مادر.

3) عين بايد مشخّص باشد، پس نمى توان گوسفندى را از ميان گلّه گوسفند وقف كند، كه بعداً بخواهد آن را مشخّص نمايد.

4) عين موقوفه استعداد آن را داشته باشد كه با بقاى عين از منافعش استفاده شود، مثلًا خانهاى باشد كه در آن سكونت كنند، يا درختى باشد كه از سايه و ميوهاش استفاده كنند، يا حيوانى باشد كه از شير پشم و نوزادش استفاده شود.

(مسأله 2640) وقف كردن چيزى كه استفاده كردن از آن موقوف باشد بر تلف شدن عين آن، جايز نيست، مثل ميوه جات، خوراكيها، صابونها و پودرهاى لباسشوئى.

(مسأله 2641) وقف كردن چيزى كه استفاده از آن موقوف بر عوض شدن عين آن باشد جايز نيست، مثل وقف كردن پول براى تجارت، قرض الحسن و امثال آن.

5) منافع مورد نظر در وقف حلال باشد، پس اگر آلات قمار، شطرنج، و لعب را وقف كنند كه با آن بازى شود، يا از درآمدش استفاده شود، باطل است.

(مسأله 2642) در وقف بايد فرد يا افرادى كه عين بر آنها وقف ميشود، مشخص باشد، پس اگر چيزى را بر يكى از دو نفر، يا يكى از دو صنف وقف كند كه بعداً آن را مشخّص كند، صحيح نيست.

(مسأله 2643) ولى اگر چيزى را بر دو نفر يا بر دو صنف وقف كند، كه هر كدام از آنها بخواهند از آن استفاده كنند، مخيّر باشند، مانعى ندارد.