مسأله 1410- اگر انسان نداند نمازى را كه امام مى‌خواند نماز واجب يوميه است يا نماز مستحب نمى‌تواند به او اقتدا كند.

مسأله 1411- اگر امام در محراب باشد و كسى پشت سر او اقتدا نكرده باشد كسانى كه دو طرف محراب ايستاده‌اند و بواسطه ديوار محراب امام را نمى‌بينند نمى‌توانند اقتدا كنند، بلكه اگر كسى هم پشت سر امام اقتدا كرده باشد، اقتدا كردن كسانى كه دو طرف او ايستاده‌اند و بواسطه ديوار محراب امام را نمى‌بينند اشكال دارد، بلكه باطل است.

مسأله 1412- اگر به واسطه درازى صف اول، كسانى كه دو طرف صف ايستاده‌اند امام را نبينند مى‌توانند اقتدا كنند. ونيز اگر بواسطه درازى يكى از صفهاى ديگر كسانى كه دو طرف آن ايستاده‌اند، صف جلوى خود را نبينند مى‌توانند اقتدا نمايند.

مسأله 1413- اگر صفهاى جماعت تا درب مسجد برسد، كسى كه مقابل درب پشت صف ايستاده نمازش صحيح است و نيز نماز كسانى كه پشت سر او اقتدا مى‌كنند صحيح مى‌باشد، ولى نماز كسانى كه دو طرف او ايستاده‌اند و صف جلو را نمى‌بينند اشكال دارد، بلكه باطل است.

مسأله 1414- كسى كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ بواسطه مأموم ديگر به امام متصل نباشد، نمى‌تواند اقتدا كند بلكه اگر از دو طرف هم متصل باشد ولى از صف جلو حتى يك نفر را هم نبيند جماعت او صحيح نيست.

مسأله 1415- جاى ايستادن امام بايد از جاى مأموم بلندتر نباشد ولى اگر مكان امام مقدار خيلى كمى بلندتر باشد اشكال ندارد، و نيز اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرفى كه بلندتر است بايستد در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن، زمين مسطح بگويند مانعى ندارد.

مسأله 1416- اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد در صورتى كه بلندى به مقدار متعارف زمان قديم باشد مثل آن كه امام در صحن مسجد و مأموم در پشت بام بايستد اشكال ندارد ولى اگر مثل ساختمانهاى چند طبقه اين زمان باشد، جماعت اشكال دارد.