مسأله 1401- حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى‌اعتنايى جايز نيست و سزاوار نيست كه انسان بدون عذر نماز جماعت را ترك كند.

مسأله 1402- مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادى‌ يعنى تنها خوانده شود بهتر است. و نيز نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند از نماز فرادى‌ كه آن را طول بدهند بهتر مى‌باشد.

مسأله 1403- وقتى كه جماعت برپا مى‌شود، مستحب است كسى كه نمازش را فرادى‌ خوانده دوباره با جماعت بخواند. و اگر بعد بفهمد كه نماز اولش باطل بوده، نماز دوم او كافى است.

مسأله 1404- اگر امام يا مأموم بخواهد نمازى را كه به جماعت خوانده دوباره با جماعت بخواند در صورتى كه جماعت دوم و اشخاص آن غير از اول باشد اشكال ندارد.

مسأله 1405- كسى كه در نماز وسواس دارد و فقط در صورتى كه نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت مى‌شود، بايد نماز را با جماعت بخواند.

مسأله 1406- اگر پدر يا مادر به فرزند خود امر كند كه نماز را به جماعت بخواند، چون اطاعت پدر و مادر واجب است بنابر احتياط واجب بايد نماز را به جماعت بخواند و قصد استحباب نمايد.

مسأله 1407- احتياط واجب آن است كه نماز عيد فطر و قربان را در زمان غيبت امام عليه السلام با جماعت نخوانند ولى به قصد رجاء مانع ندارد، و نمازهاى مستحبى را هم نمى‌شود به جماعت خواند، مگر نماز استسقاء كه براى آمدن باران مى‌خوانند.

مسأله 1408- موقعى كه امام جماعت نماز يوميه مى‌خواند، هر كدام از نمازهاى يوميه را مى‌شود به او اقتدا كرد ولى اگر نماز يوميه‌اش را احتياطاً دوباره مى‌خواند فقط در صورتى كه مأموم احتياطش با امام يكى باشد مى‌تواند به او اقتدا كند.

مسأله 1409- اگر امام جماعت قضاى نماز يوميه خود را مى‌خواند مى‌شود به او اقتدا كرد، ولى اگر نمازش را احتياطاً قضا مى‌كند، يا قضاى احتياطى نماز كس ديگر را مى‌خواند، اگرچه براى آن پول نگرفته باشد، اقتداى به او اشكال دارد ولى اگر انسان بداند كه از آن كس كه براى او قضا مى‌خواند نماز فوت شده كه در اين صورت اقتداى به او اشكال ندارد.