مسأله 1417- اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند بچه مميز يعنى بچه‌اى كه خوب و بد را مى‌فهمد فاصله شود، چنانچه ندانند نماز او باطل است مى‌توانند اقتدا كنند.

مسأله 1418- بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز و تكبير گفتن آنان نزديك باشد كسى كه در صف بعد ايستاده، مى‌تواند تكبير بگويد ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود.

مسأله 1419- اگر بداند نماز يك صف از صفهاى جلو باطل است، در صفهاى بعد نمى‌تواند اقتدا كند، ولى اگر نداند نماز آنان صحيح است يا نه، مى‌تواند اقتدا نمايد.

مسأله 1420- هرگاه بداند نماز امام باطل است مثلًا بداند امام وضو ندارد، اگرچه خود امام ملتفت نباشد، نمى‌تواند به او اقتدا كند.

مسأله 1421- اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده يا كافر بوده، يا به جهتى نمازش باطل بوده، مثلًا بى‌وضو نماز خوانده، نمازش صحيح است.

مسأله 1422- اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه، چنانچه در حالى باشد كه وظيفه مأموم است مثلًا به حمد و سوره امام گوش مى‌دهد بايد نماز را به جماعت تمام كند و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه امام و هم وظيفه مأموم است مثلًا در ركوع يا سجده باشد، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد.

مسأله 1423- انسان در بين نماز جماعت مى‌تواند نيت فرادى‌ كند.

مسأله 1424- اگر مأموم بواسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام نيت فرادى‌ كند لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى‌ نمايد، بايد مقدارى را كه امام نخوانده بخواند.

مسأله 1425- اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد، بنابر احتياط واجب نبايد دوباره نيت جماعت كند. ولى اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه و بعد تصميم بگيرد نماز را با جماعت تمام كند، نمازش صحيح است.

مسأله 1426- اگر شك كند كه نيت فرادى كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است.