بميرد از او قضا نمى‌شود. و اگر احرام ببندد سپس مسلمان شود براى او كافى نيست و اگر ممكن باشد بر او واجب است كه از ميقات، اعاده احرام نمايد وگرنه از همان‌جا مُحرم شود. البته اگر داخل حرم باشد و اسلام بياورد احتياط (واجب) آن است كه در صورت امكان از حرم خارج شود و احرام ببندد. و حج بر شخص مرتد واجب است- چه استطاعتش در حال مسلمان بودنش باشد يا بعد از مرتد شدنش- ولى حج از او صحيح نمى‌باشد، پس چنانچه قبل از توبه بميرد بر حج عقاب مى‌شود و بنابر اقوى از او قضا نمى‌شود. و اگر توبه كند حج بر او واجب است و بنابر اقوى از او صحيح است، چه استطاعتش باقى بماند و چه قبل از توبه از بين برود. و اگر در حال ارتداد احرام ببندد مانند كافر اصلى مى‌باشد. و اگر در حال مسلمان بودن حج نمايد سپس مرتد شود بنابر اقوى اعاده بر او واجب نيست. و اگر در حال مسلمان بودن محرم شود سپس ارتداد پيدا كند و پس از آن توبه كند بنابر اصح احرامش باطل نمى‌باشد.

مسأله 51- اگر شخص مخالف (غير شيعه) حج نمايد سپس مستبصر (شيعه) شود اعاده بر او واجب نيست به شرطى كه حجش طبق مذهب خودش صحيح باشد، اگر چه طبق مذهب ما صحيح نباشد، بدون آن‌كه بين فرقه‌ها فرقى باشد.

مسأله 52- زن اگر مستطيع باشد اجازه شوهر براى حج او شرط نيست و براى شوهر جايز نيست كه او را از حج جلوگيرى نمايد. و همچنين است در حج نذرى و مانند آن در صورتى كه وقت آن ضيق باشد. و در حج ندبى اذن شوهر معتبر است. و همچنين است بنابر اقوى حج نذرى كه وقتش وسيع است قبل از آن‌كه وقتش ضيق شود، بلكه در مورد حجة الإسلام شوهر حق دارد او را از حركت با كاروان‌هاى اوّلى بازدارد به شرطى كه كاروان ديگرى قبل از تنگ شدن وقت باشد. و زنى كه طلاق رجعى داده شده است مادامى‌كه در عدّه است مثل زوجه مى‌باشد به خلاف زنى كه طلاق بائن داده شده و زنى كه عده وفات گرفته است؛ پس براى اين دو زن رفتن به حج مستحبى هم جايز است. و زنى كه به ازدواج موقّت درآمده ظاهراً مانند زن دائمى است. و در شرط بودن اذن بين اينكه به خاطر بيمارى و مانند آن، شوهر از تمتّعات ممنوع باشد يا نه، فرقى نمى‌كند.