تكبيرة الاحرام، سوره حمد را مى‌خواند و پس از حمد يك آيه يا كمتر و يا بيشتر از يك سوره را مى‌خواند و به ركوع مى‌رود، سپس سر از ركوع برمى‌دارد و مقدارى ديگر از همان سوره را مى‌خواند- البته از جايى كه متصل به آنچه اول خوانده است- پس از آن به ركوع مى‌رود، سپس سر از ركوع بر مى‌دارد و مقدارى از همان سوره را مانند مرتبه قبل مى‌خواند و همچنين تا ركوع پنجم (انجام مى‌دهد) تا اينكه سوره را تكميل كند و سپس به ركوع پنجم مى‌رود و پس از آن به سجده مى‌رود و بعد از آن براى ركعت دوم مى‌ايستد و همان‌گونه عمل مى‌كند كه در ركعت اول انجام داد، پس هر ركعت، شامل يك مرتبه سوره حمد و يك سوره كامل كه تقسيم شده مى‌باشد. و جايز است در ركعت دوم، همان سوره ركعت اول يا سوره ديگرى را بخواند. و اكتفا نمودن به خواندن مقدارى از سوره در تمام يك ركعت جايز نيست، چنان كه در صورت تقسيم سوره بر ركوعها، خواندن سوره حمد مشروعيّت ندارد مگر يك مرتبه در قيام اول، مگر آن‌كه سوره را در قيام دوم يا سوم مثلًا تكميل كند كه در چنين صورتى در قيام بعدى- بعد از ركوع- خواندن سوره حمد و سپس خواندن سوره يا مقدارى از آن بر او واجب است و به همين صورت هر وقت بعد از تمام شدن سوره به ركوع برود، در قيام بعد از آن خواندن حمد واجب است؛ بر خلاف آن‌كه بعد از خواندن مقدارى از سوره به ركوع برود، كه در اين صورت (بعد از بلند شدن از اين ركوع) از همان جايى كه سوره مانده، مى‌خواند و سوره حمد را- چنان كه دانستى- اعاده نمى‌نمايد. البته اگر بعد از خواندن مقدارى از سوره به ركوع پنجم برود، سپس به سجده رود و بعد از دو سجده براى ركعت دوم بايستد، بنابر اقوى بايد حمد را بخواند و سوره را از همان جايى كه مانده است بخواند، ليكن احتياط كردن- به اينكه ركوع پنجم بعد از خواندن آخر سوره (و تمام كردن آن) باشد و در ركعت دوم بعد از خواندن سوره حمد، از اول سوره‌اى شروع نمايد- سزاوار نيست ترك شود.

مسأله 10- تمام چيزهايى كه در نمازهاى واجب يوميّه معتبر است- از قبيل شرايط و غير آن و تمام آنچه را كه قبلًا دانسته‌اى (گفته شده) و يا بعداً معلوم مى‌شود، از واجبات و مستحبات در قيام و قعود (نشستن) و ركوع و سجود و احكام سهو و شك در كم و زياد شدن ركعت‌ها و غير آن‌ها- در نماز آيات معتبر مى‌باشد، بنا بر اين اگر در تعداد ركعت‌هاى‌