بشريّت بنده در ربوبيّت حق محو و فانى گردد.

فيض‌

در لغت به معنى بسيارى و بخشش است و در اصطلاح اهل معنى، القاى چيزى در دل از طريق الهام است.

قاب قوسين‌

در لغت به معنى فاصله‌ى دو سر كمان است؛ و مأخوذ از قرآن كريم (نجم/ 9) است. در اصطلاح اهل عرفان، اشاره به مقام قرب الهى است.

قبض‌

در لغت به معنى گرفتگى است و در اصطلاح اهل سلوك، حالتى است ناگوار در برابر بسط، و نتيجه هيبت جلال است.

نيز- بسط

قد و قامت‌

مراد، امتداد حضرت الهيّت، يعنى برزخ وجوب و امكان است.

قطب‌

ميزان و ملاك چيزى، شيخ يا مهتر قوم؛ در اصطلاح، رهبر بزرگ اهل طريقت را گويند.

قلندر

در لغت بى‌مبالات و لاقيد است، و در اصطلاح اهل سلوك، كسى است كه خود را از هر دوجهان آزاد كرده در تجريد و تفريد به كمال رسيده و در تخريب عادات و عبادات مى‌كوشد.

كاسه‌

كنايه از جام معرفت و ساغر محبّت است كه سالكان الى اللّه را از باده‌ى وحدت سرمست گرداند.

كامل‌

كسى است كه از خود فانى و در بقاى حق، باقى شده باشد.

كرسى‌

در لغت، موضع امر و نهى خداى و ملك و تدبير و قدرت اوست و نيز علم او؛ و در اصطلاح، عالم تجلّى صفات خاص است.

كرشمه‌

در لغت، ناز و غمزه و اشارت به چشم است و در اصطلاح، تجلّى جلالى است.