كشف‌

در لغت به معنى پرده برگرفتن و برهنه كردن است و در اصطلاح عرفا، ظهور آنچه در خفا باشد.

كعبه‌

در عرف، خانه خدا در مكّه است و آنان كه استطاعت دارند بدانجا مى‌روند. در اصطلاح، مقام وصل و نيز التفات و توجّه دل را به حق‌تعالى گويند.

كليسا

عبادتگاه مسيحيان؛ در اصطلاح، كليسا و كنشت كنايه از عالم معنى است.

كنار

در لغت، آغوش و وصال را گويند و در اصطلاح اهل سلوك، دريافت اسرار و دوام مراقبت از آن را گويند.

كنشت‌

عبادتگاه يهوديان است و در اصطلاح، مقام ظهور را گويند؛ و نيز كنايه از عالم معنى است.

كوه‌

- جبل‌

كوى خرابات‌

مراد، مقام فنا و بى‌خودى است.

كوى ميكده‌

نيز- كوى خرابات‌

كيميا

دانشى كهن كه امروزه «شيمى» خوانده مى‌شود؛ گذشتگان گمان مى‌كردند كه ماده‌اى كشف خواهند كرد كه در تغيير ماهيّت جسم مؤثر است و مثلا مس را طلا خواهد كرد؛ اين ماده خيالى، كيميا نام داشت. در اصطلاح، كنايه از انسان كامل است.

كيمياى سعادت‌

در اصطلاح اهل معنى، تهذيب اخلاق است و تزكيه نفس.

گوهر

به معنى اصل، نژاد، و سنگ گران‌بهاست؛ و در اصطلاح، حقيقت انسان كامل است.

گوى‌

به معنى شى‌ء گرد و مدوّر است و در اصطلاح، مجبورى و مقهورى سالك است تحت حكم تقدير.