غفلت از حقّ؛ و سزاوار است كه انيّت عبد از ميان برخيزد.

اهل دل‌

اهل معنى نيز گفته‌اند و مقصود، كسانى است كه دل آنان به انوار خداى تعالى نورانى شده باشد.

اهل نظر

مقصود، اهل كشف و شهودند.

باده‌

در لغت، شراب است و در زبان اهل عرفان، غليان عشق ناشى از تجلّيات پى‌درپى است كه ازاين‌روى آن را «باده‌ى عرفان» گفته‌اند.

باديه‌

بيابان برهوت؛ در اصطلاح، راههاى دشوار و طاقت‌فرسايى است كه سالكان طريقت را در پيش است.

نيز- بيابان‌

بار امانت‌

- امانت‌

باطن‌

اين واژه در برابر ظاهر است و نيز از نامهاى خداى تعالى بشمار است. در لغت، پنهان و اندرون و داخل هر چيز را گويند.

باغ ارم‌

- ارم‌

بت‌

كه به عربى «صنم» خوانده مى‌شود، در اصطلاح عرفا، مقصود و مطلوب سالك و نيز مظهريّت هستى مطلق، يعنى: خداى تعالى است. در وجه منفى، دوستى نفس است.

بتخانه‌

محلّ نگاهدارى بت؛ و در اصطلاح، باطن عارف كامل است كه در آن شوق و ذوق و معارف الهيّه بسيار باشد.

بتكده‌

محلّ نگاهدارى بتان؛ در اصطلاح، همان مفهومى را دارد كه از «بتخانه» اراده مى‌شود، منتها اخصّ از آن است.

بحر

در لغت، درياست؛ و كنايه از هستى مطلق، و نيز وحدت وجود است. همچنين دريا به معنى انسان كامل آمده؛ هستى مطلق هم بدين اعتبار كه جهان امواج اوست، به كار