تا باد نوروزى وزد هرساله اندر بوستان‌

تا ز ابر آذارى دمد ريحان و گل اندر زمين‌

بر دشمنان دولتت هر فصل باشد چون خزان‌

بر دوستانت هر مهى بادا چو ماه فروَدين‌

عالم شود از مقدمش، خالى ز جهل، از علم پُر

چون شهر قم از مقدمِ شيخ اجل مير مهين‌

ابر عطا، فيض عميم، بحر سخى، كنز نعيم‌

كانِ كَرَم «عبد الكريم»، پُشت‌وپناه مُسلمين‌

گنجينه علم سَلَف، سرچشمه فضل خلف‌

دادش خداوند از شرف بر كف زمام شرع و دين‌

در سايه‌اش گرد آمده اعلام دين از هر بَلَد

بر ساحتش آورده رو طُلّاب از هر سرزمين‌

يا رب به عُمر و عزتش افزاى و جاه و حرمتش‌

كاحيا كند از همّتش آيين خير المُرسلين‌

اى حضرت صاحب زمان اى پادشاه انس و جان‌

لطفى نما بر شيعيان، تأييد كُن دين مُبين‌

توفيق تحصيلم عطا فرما و زُهد بى‌ريا

تا گردم از لُطف خُدا از عالِمين عاملين‌