فاطى ز علائق جهان دل بركن‌

از دوست شدن به اين و آن دل بركن‌

يك دوست كه آن جمال مطلق باشد

بگزين تو و از كون و مكان دل بركن‌

اى فرّ هُما بر سر من سايه فكن‌

فريادرس و وجودم از پايه فكن‌

طوقى كه به گردنم فكنده ست هوس‌

يارا تو به گردن فرومايه فكن‌