اى روى تو نوربخش خلوتگاهم‌

ياد تو فروغ دل ناآگاهم‌

آن سرو بُلند باغ زيبايى را

ديدن نتوان با نظر كوتاهم‌

طاعت نتوان كرد گناهى بكُنيم‌

از مدرسه رو به خانقاهى بكُنيم‌

فرياد انَا الْحق، رهِ منصور بُود

يا رب مددى كه فكر راهى بكُنيم‌