و اما اگر معرفت شناس , شناخت شهودى مطابق با واقع و يا شناخت دانسته ها و مفاهيم ذهنى ديگرانى را كه از راه تجريد و انتزاع تحصيل نموده اند , ممكن بداند به تقدس مطلق معرفت كسانى كه در پى آگاهى از يك معرفت مقدس برآمده اند به اجمال حكم مى نمايد , حكم اجمالى او به اين معناست كه او با نظر به نزاعهاى علمى گوناگون بدون آن كه داورى خاصى در مورد آنها نمايد , به تقدس برخى از آنها كه مطابق با معانى مقدس دينى است حكم مى دهد , و بيش از اين مقدار را , يعنى , تعيين اين را كه كدام نظر مقدس است به علم مربوط به آن نظر واگذار مى نمايد , و از آن پس دانشمندان هر علم در صورتى كه برهان يقينى بر صحت يك نظر پيدا نمايند به تقدس آن نظر خاص حكم نموده و اگر آنها نيز از شناخت تفصيلى انظار مختلف محروم بمانند به شرحى كه پيش از اين گذشت به گونه اى