بنابراين مفهوم و فتواى او مقدس و مبارك است گرچه فهم او بشرى و فاقد قداست الهى است , و بر اين اساس معرفت شناس نمى تواند فتاوى فقها را يكسان مورد قضا قرار داده و همه آنها را مفاهيمى بشرى , متحول و غير مقدس بخواند

البته معرفت شناس همانطورى كه گذشت به دليل آن كه در خارج از حوزه فقه به بررسى نظرات فقهى مى پردازد تنها مى تواند به بشرى بودن و يا غير مقدس بودن آن دسته از فتاوايى كه مطابق با واقع نيستند نظر بدهد , اما تشخيص اين كه كدام فتوى مطابق با واقع و كداميك مخالف با آن است و در نتيجه تشخيص اين كه كدام فتوى از ثبات و تقدسى الهى برخوردار و كدام يك از آن محروم است مربوط به علم فقه و كاوشگران آن است

معرفت شناس به دليل عدم قدرت تشخيص فتوى مقدس از غير آن موظف است حريم تقدس آن را حفظ نمايد , به اين معنا كه هرگاه حكمى الهى دائر مدار چند نظر مغاير و يا متضاد شد او بايد در صورت امكان احتياط عملى را رعايت نمايد و در صورت عدم امكان احتياط عملى , حريم اعتقادى آن را پاس دارد