وجود قضاياى دينى در زمينه هاى مختلف معرفتى بصورت مفاهيم بلكه الفاظ مشخص چندان واضح و آشكار است كه كمتر كسى را قدرت انكار آن مى باشد

برخى عليرغم آن كه وجود قضاياى معروف به قضاياى دينى را به عنوان يك واقعيت انكار ناپذير همانند ديگر واقعيتهاى خارجى حتمى و ضرورى مى دانند ليكن فهم ثابت و استوار اين قضايا را انكار مى نمايند به ديگر سخن اين گروه منكر قضاياى دينى نبوده و در مقام نفى و يا اثبات خارجى آن قضايا نمى باشند بلكه اين همه را به عنوان يك مدعا و فرض صرفا پذيرفته شده بدون آن كه قادر بر اقامه دليل بر آن نيز باشند , مورد تاكيد قرار مى دهند , و بر اين ثبات و دوام به عنوان ترجيع بند كلمات خود پاى مى فشارند , آنچه را كه انكار مى كنند , ثبات و قرار فهم بشر از آن شريعت ثابت است

از اين ديدگاه گرچه شريعت ناطق است ليكن نطق آن خود يك واقعيت خارجى است كه در ظرف فهم ديگران در مى آيد , و فهم بشر امرى است كه در سيلان دائمى است

بى ثباتى فهم بشر را نيز يك قضيه معرفت شناسانه معرفى كرده و رد و يا انكار فلسفى آن را خروج از بحث و دليل بر جهل و ناآشنايى به مباحث معرفت شناسى دانسته و اين جهل را هم نشانه غرور و نخوت ناقدين مى خوانند , و بدين ترتيب با سادگى و آسودگى تمام پاسخگويى به مباحث فلسفى را كه پيرامون اين نظر مطرح مى شود , لازم نمى دانند