مفاهيم ثابت شريعت همان معانى بلندى است كه در ظرف بيست و سه سال در قرآن كريم مدون شده است و در حدود دو و نيم قرن توسط ائمه معصومين كه قلبشان منزه از اوهام زمان و زبانشان ناطق به قرآن است بسط و گسترش يافته است آنچه از ائمه معصومين عليهم السلام بما رسيده است يا نصوص وارده از آنهاست و يا ظواهرى است كه با افعال و تقريراتشان هماهنگ و همراه است

با رجوع به اين معارف بلند است كه موازين لازم براى استنباط احكام مربوط به موضوعات مستحدثه و حوادث واقعه نيز دريافت مى شود

نتيجه ثبات و دوام معارف دينى , عدم امكان بازسازى و استحاله نوسازى دين و شريعت است

آنچه كه بازسازى و نوسازى براى آن متصور است آن دسته از معارف و دستاوردهاى بشرى است كه هر چند گاه يكبار با تغيير زمينه هاى خيال دستخوش تغيير و دگرگونى مى شود بنابراين اگر در مسيحيت مسئله نوسازى و بازسازى معارف دينى مطرح مى شود به دليل آن است كه معارف آنها در معرض تحريف گذشتگان قرار داشته و آميزه اى از پندارها و خرافات رايج در زمانهاى گذشته است

آرى آنچه كه ممكن است در حوزه معارف دينى رخ دهد بازفهمى و نوفهمى آن است هر چند كه ممكن است ميان اين دو اصطلاح و دو اصطلاح قبل تفاوتى گذارده نشود ليكن در اينجا فرقى دقيقى منظور است كه بايد ملاحظه شود , زيرا در صورت قبول بازسازى و يا نوسازى دين , ثبات براى مفاهيم دينى فرضى موهوم و غير معقول است , و لكن بازفهمى و نوفهمى دينى كه با رجوع مكرر به