ثبات و بازسازى دين

در فصل گذشته دانسته شد كه دين يك امر صامت خارجى نيست تا آن كه در ظرف معارف بشرى در چهره مفهوم و لفظ درآيد بلكه خود يك سلسله معانى و مفاهيم و حتى الفاظ نظام يافته اى است كه ضمن معرفى سعادت انسانها به عنوان يك ميزان و معيار عام , نقش بنيادين در توزين جميع معارف بشرى را دارد به همين دليل است كه جميع معارف بشرى در مقايسه با اين ميزان در صورت مطابق بودن مورد تاييد قرار گرفته و در صورت مبائن ابطال مى شوند , بدين ترتيب مجموعه معارف دينى مجموعه ثابتى است كه از دستبرد تحريف هرگونه خيال و وهم محفوظ مانده و از آسيب حوادث روزگار نيز مصون است [

القرآن يجرى كما تجرى الشمس و القمر] ( 48 )

قرآن در جريان خود , همانند خورشيد و ماه است , و معارف آن در گذر زمان همواره تابان است آنچه كه تغيير مى يابد حوادث روزگار است , يعنى مفاهيم و معانى مربوط به دين ثابت است و تنها , مصاديق آنهاست كه تبديل و تغيير مى يابد