اين كه مى بينيم در آخر ماه مبارك رمضان عيد فطر مى گيرند , چون جائزه هاى يك ماه را به ما مى دهند , در حقيقت محصول ماه مبارك رمضان است . اين ضيافة الله آن لقاء الله را در بردارد و عظمت از آن ماه شوال نيست بلكه عظمت از آن ماه مبارك رمضان است كه نتيجه يك ماهه را در روز عيد مى دهند .

روز عيد است و من مانده در اين تدبيرم *** كه دهم حاصل سى روزه و ساغر گيرم

( السلام عليك يا اكرم مصحوب من الاوقات و يا خير شهر فى الايام و الساعات ) [5] . امام سجاد چندين بار به اين ماه سلام مى كند . ماه اگر يك زمانى گذرا بود و باطن و سر و حقيقت و روح و جانى نداشت , اين ولى الله كه به او سلام نمى گفت . آيا اينها معاذ الله نظير اشعار خيالى شعراء است كه بر خطابه هاى خيالى حمل مى شود كه مثلا به كوه و يا آثار مخروبه خطاب مى كنند , يا نه اين ماه يك حقيقتى دارد .

مى گويد : ما خيلى دوست داشته و داريم , اما هيچ دوستى به عظمت اين ماه نبود . يك ماهى كه نه هيچ روزى مثل روزهاى او بود و نه هيچ شبى مثل شبهاى او بود .

( السلام عليك من شهر قربت فيه الامال و نشرت فيه الاعمال ) . سلام ما بر تو اى ماهى كه آرزوها در اين ماه نزديك شد و ما فهميديم كه چه بخواهيم لذا آرزوهاى طولانى نمى طلبيم . و از طول امل آزاد شديم و بر آمدن آرزوهاى مشروع تا نزديك شد . در همين دعاى سحر ماه مبارك رمضان كه از امام سجاد سلام الله عليه رسيده است , به ما آموخت كه به خدا عرض كنيم خدايا آنها كه تو را نمى شناسند و عبادت نمى كنند آنها را روزى مى دهى و اين همه مار و عقرب ها را خدا تامين مى كند پس حيف است كه انسان تمام حاجت ها را در محور ماده و ماديات خلاصه كند . آنها كه اصلا خدا را نمى شناسند و عبادت نمى كنند , نظير اين همه كفار و منافقين , خداوند آنها را در عالم تامين مى كند , پس آيا صحيح است انسان تلاش و كوشش خود را بر اين صرف بكند كه از خدا طبيعت و