قلب كافر و منافق همواره در عذاب اليم است و نمى دانند به كه تكيه كنند , لذا وقتى خداى سبحان بيان رسول خود را تشريح مى كند , مى فرمايد : پيامبر به غير مسلمين مى گويد : فاين تذهبون . كجا مى رويد , راه غير از اين است . لسان ( فاين تذهبون ؟) [3] كه در قرآن كريم از رسول خدا عليه آلاف التحيه و الثناء نقل شده است نشانه آن است كه انسان عبادت كننده هدف دارد و راه را بلد است و به مقصد مى رسد , و انسانى كه اهل عبادت نيست , نه راه بلد است نه هدف دارد نه مى داند به كدام سمت برود , لذا رسول خدا مى فرمايد ( فاين تذهبون ؟) كجا مى رويد ؟ وقتى هم كه خداى سبحان رسولش را مى ستايد , مى گويد من پيامبرى را فرستادم كه هم هدف دارد و هم راه را بلد است : و النجم اذا هوى ما ضل صاحبكم و ما غوى [4] . سوگند به ستاره وقتى كه به شما نزديك شده و نور مى دهد , رهبر و پيامبر شما نه گرفتار غوايت است و نه گرفتار ضلالت . غوايت بى هدفى است و ضلالت بيراهى است . آن كس كه نمى داند چه كند بى هدف است آن كه مى داند چه كند اما راه را بلد نيست ضال و گمراه است . آن مسافرى كه مى داند بايد به سمت مكه حركت كند و هدفش زيارت كعبه است او هدف دارد ولى راه را بلد نيست , آن كسى كه بايد راهنماى او باشد هم بايد از هدف او باخبر باشد و هم راه آن هدف را بشناسد . انسان چون مسافرى