البته وقتى سالك واصل مظهر لايشغله شان عن شان شد ديگر ليل و نهار براى او يكسان و سر و جهر در نزد او برابرند زيرا بجايى رسيده كه صباح و مساء را بدانجا راه نيست و سر و جهر را به آن مقام بار نخواهد بود , چون از قلمرو قياس گذشت و از مساحت نسبت سپرى شد و اگر سالكى تمام شب را به ذكر آيه مخصوصى بسر مى برد يا به منظور تعليم غير است و يا قبل از وصول به هدف نهايى مى باشد , مانند آنچه از رسول اكرم ( ص ) رسيده است كه ثلث شبى را با تلاوت( ان تعذبهم فانهم عبادك و ان تغفر لهم فانك انت العزيز الحكيم ) سپرى نمود , و ( بسم الله الرحمن الرحيم) را بيست بار تكرار كرد [16] , و سعيد بن جبير شبى را در اين آيت سپرى كرد : و امتازوا اليوم ايها المجرمون [17] .

6 براى راهيابى به اسرار عبادت نشانه هايى است كه برخى از آنها عبارتست از اينكه آنچه شرط صحت و قبول طولى عبادت است نه شرط عرضى وى از اسرار آن محسوب مى شود , مثلا طهارت شرط صحت نماز است : لا صلاة الا بطهور , همانطورى كه فاتحه الكتاب جزء قطعى آنست : لا صلاه الا بفاتحه الكتاب , ليكن اينگونه از اشراط و توقف گرچه تقدم رتبى را به همراه دارد ليكن از لحاظ سرشناسى در عرض عبادت مشروط و موقوف قرار دارند نه در طول آنها , زيرا شرط طولى قبول طهارت و صلاة نيز پرهيزكارى است : انما يتقبل الله من المتقين [18] و قبول تقوى نيز رهن ولايت انسان كامل است كه هيچ عبادتى حتى تقوى بدون تولى معصومين ( ع ) مقبول نخواهد بود , حتى پذيرش والى