نام کتاب : نهج الولايه : بررسي مستند در شناخت امام زمان عليه السلام نویسنده : حسن زاده آملي، حسن جلد : 1 صفحه : 40
عبادش قرار مى دهد و اطاعتش را بر عباد لازم مى گرداند
ليميز الله الخبيث من الطيب
[1] پس رسول و نبى و ولى و مؤمنون خلفاى حق تعالى در ولايت اند نه شركاى او
در آن ,
سبحانه و تعالى
عن ان يكون له ولى من الذل .
در صحف اهل ولايت , تاره ولى را در مقام محبوبى دانسته اند , و تاره در مقام
محبى , ولى محبوبى ولايت او كسبى نيست و صاحب نفس مكتفيه است و ولايت او
ازليه ذاتيه و هبيه است , چنانكه سيد اولياء و اوصياء فرمود :
كنت وليا و آدم بين الماء و الطين .
ولى ولى محبى ولايت او كسبى است بايد اتصاف به صفات الله و تخلق به اخلاق را
تحصيل كند تا ولى شود .
تعريف اسم و توقيفيت و اشتقاق آن
مطلب مهم در اين مقام معرفت به معنى اسم در اصطلاح اهل تحقيق اعنى اهل معرفت
و ولايت است كه همان اسم در لسان كتاب و سنت است در بيان آن گوييم : بر
مبناى قويم وحدت شخصى وجود , محض وجود بحت به حيثى كه از ممازجت غير و از
مخالطت سوى , مبرى باشد از آن به غيب هويت و لا تعين تعبير مى كنند , و حضرت
اطلاق ذاتى نيز گويند كه مجال هيچ وجه اعتبارات حتى همين اعتبار عدم اعتبار نيز
در آن نيست , و مشوب به هيچ گونه لواحق اعتبارى نمى باشد و اصلا تركيب و
كثرت در آن راه ندارد و اين مقام لا اسم و لا رسم است زيرا كه اسم ذات مأخوذ
با صفتى و نعتى است يعنى متن ذات و عين آن به