انى جاعل فى الارض خليفة [1] اين كريمه انى جاعل فى الارض خليفه , مثل كريمه انى خالق بشرا من طين [2] است كه دال است فقط ذات حق خالقى اين چنين است , و آن آيه نيز مى فرمايد كه فقط ذات حق جاعلى آن چنان است . در كلمه انى تدبر به سزا لازم است , و همچنين در كلمه انى و مضاف و مضاف اليه كلمه عهدى اين آيه كريمه و اذ ابتلى ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماما قال و من ذريتى قال لا ينال عهدى الظالمين [3]

و نيز بدان كه ولايت به حسب رتبت اعلى و ارفع از رسالت و نبوت است چون ولايت باطن نبوت و رسالت است و نيل به اين دو مبتنى بر ولايت است . مفاد اين سخن نه اين است كه ولى مطلقا اعلى از رسول و نبى است بلكه مراد اين است كه ولايت رسول اعلى از رسالت او است و همچنين ولايت نبى اعلاى از نبوت او است , زيرا ولى متبوع مثلا خاتم صلى الله عليه و آله به حسب ولايت افضل از تابعانش است , چه مفضول غير متبوع است و افضل غير تابع , هر چند يك شخص كه نبى است از آن حيث كه ولى است افضل است از آن حيث كه نبى است نه اين كه ولى تابع , افضل از اوست . فافهم .

ولايت نبى جنبه حقانى و اشتغال به حق تعالى است , و نبوت او وجهه خلقى دارد كه توجه نبى به خلق است و شك نيست كه اولى اشرف از دومى است چه آن ابدى است به خلاف اين كه منقطع است .

رسول و نبى از اسماء الله نيستند ولى , ولى از اسماء الله است , لذا