و گفت : مکر قولي است بي عمل .

و گفت : ادب ترجمان دلست .

و گفت : قوي ترين قوتي آنست که بر نفس خود غالب آيي و هرکه عاجز آيد از ادب نفس خويش از ادب غيري عاجز تر بود هزار بار .

و گفت : بسيارند جمعي که گفت ايشان موافق فعل نيست ، اما اندک است آنکه فعل او موافق گفت اوست .

و گفت : هرکه قدر نعمت نشناسد زوال آيدش از آنجا که نداند .

و گفت : هرکه مطيع شود ، آنرا که فوق اوست ، مطيع شود آنکه دون اوست .

و گفت : زبان ترجمان دل توست و روي تو آيينه دل تست بر روي تو پيدا شود هرآنچه در دل پنهان داري .

و گفت : دلها سه قسم است ؛ دلي است مثل کوه که آنرا هيچ از جاي نتواند جنبانيد . دلي است مثل درخت که بيخ او ثابت است ، اما باد او را گاه گاهي حرکتي دهد و دلي است مثل بري که با باد مي رود و بهر سوي مي گردد .

و گفت : دلهاي ابرار معلق به خاتمت است و دلهاي مقربان معلق بسابقت است . معني آنست که حسنات ابرار سيئات مقربان است و حسنه سيئه از آن مي شود که برو فرو مي آيد بهر چه فرو آيي کار بر تو ختم شود و ابرار آن قوميند که فرو آيند که ان الابرار لفي نعيم ، بر نعمت فرو آيند لاجرم دلهاي ايشان معلق خاتمت است اما سابقان راکه مقربانند چشم در ازل بود . لاجرم هرگز فرونيايند که هرگز بازل نتوان رسيد ، ازين جهت چون بر هيچ فرو نيابند ايشانرا بزنجير به بهشت بايد کشيد .

و گفت : حيا و انس به در دل آيند اگر در دلي زهد و ورع باشد فرود آيند و اگر نه باز گردند .

و گفت : پنج چيز است که قرار نگيرد در دل اگر در آن دل چيزي ديگر بود خوف از خداي و رجاء بخداي و دوستي خداي و \يا از خداي و انس بخداي .

و گفت : مقدار هر مردي در فهم خويش بر مقدار نزديکي دل او بود بخداي .