و فارابى بحث حق را در مدينه فاضله و در فص دوازدهم فصوص به اجمال و سپس در فص هفتادم آن به تفصيل عنوان كرده است . و پس از وى ابن سينا در فصل هفتم مقاله اولى الهيات شفا [1] و در اول فصل ششم مقاله هشتم آن [2] به اقتفاى فارابى چنانكه در فلسفه دأب اوست بحث كرده است .

و همچنين محيى الدين عربى و صدرالدين قونوى و ابن فنارى در چندين موضع فتوحات و مفتاح و مصباح , و قيصرى در اول فصل اول مقدمات شرح فصوص الحكم گويد : الفصل الاول فى الوجود وانه هو الحق . و در اواخر شرح فص يوسفى گويد : الوجود من حيث هو هو هو الله والوجود الذهنى والخارجى والاسمائى الذى هو وجود الاعيان الثابته ظلاله .

و همچنين ميرداماد در قبسات و مولى صدرا در فصل اول منهج ثالث مرحله اولى اسفار [3] و متأله سبزوارى در اوائل حكمت منظومه بحث كرده اند .