به بازار مى‌رفت، مى‌كوشيد كسى را بيابد كه او را نشناسد.

‌ با آن همه گرفتارى‌هاى طاقت‌فرسا ذخاير گرانبهايى از معارف الهى و علوم اسلامى در ميان مردم به يادگار نهاد. در مسائل گوناگون عقلى، دينى و اجتماعى، حدود 11 هزار سخن كوتاه از آن حضرت (عليه السلام) باقى مانده است. معارف اسلام را با زيباترين عبارت‌ها و روان‌ترين بيان در سخنرانى‌هاى خود تبيين كرد و دستور زبان و اساس ادبيات عرب را بنياد نهاد.

‌ امام على (عليه السلام) نخستين مسلمانى است كه در فلسفه الهى انديشيد، به سبك استدلال آزاد و برهان منطقى سخن گفت و مسائلى نوين را، كه تا آن روز در ميان فلاسفه جهان مورد توجه قرار نگرفته بود، طرح كرد. او به اين امر بسيار اهميت مى‌داد و در بحبوبه جنگ‌ها نيز به بحث علمى مى‌پرداخت. [1] رجال دينى و دانشمندان اسلامى بسيار تربيت كرد. پارسايان و عارفان بزرگى چون اويس قرنى، كميل‌بن‌زياد، ميثم تمار در شمار پرورش‌يافتگان مكتب على (عليه السلام) جاى دارند; عارفان و دانشمندانى كه مصادر عرفان شناخته شده‌اند و برخى از آن‌ها علم فقه، كلام، تفسير و قرائت را بنياد نهادند. [2]