جواب: اگر سؤال نكردن پزشك كوتاهى و بىتوجّهى به حساب آيد،
پزشك مسئول است و شايد شرط عدم ضمان هم رفع مسئوليت نكند.
آزمايشگاه و مسائل آن
سؤال 2062: با توجه به اينكه تشخيص بسيارى از بيماريها يا
اختلالات به وسيله آزمايش امكانپذير است و از طرفى هميشه امكان اشتباه در
آزمايشگاه و تفسير آزمايشها، هميشه وجود دارد، در صورت اشتباه آزمايشگاه و در
نتيجه معالجه اشتباه پزشك، مسئول خسارات و عوارض احتمالى كيست؟
جواب: اگر خسارات و عوارض مستند به آزمايشگاه و نقص و
نارسايى آن بوده، مسئول آزمايشگاه است و اگر مستند به پزشك باشد، وى مسئول است.
مگر اينكه شرط عدم ضمان كرده باشد. كه در اين صورت، مسئول،
خود بيمار يا ولىّ او مىباشد و ربطى به پزشك ندارد.
سؤال 2063: در بسيارى از بيماريها و اختلالات جسمانى، پزشك
دستور انجام راديوگرافى، اسكن و ... مىدهد كه مطمئنا (به خصوص براى برخى افراد)
مضر مىباشند، گرچه گاهى ممكن است اين آزمايشات باعث تشخيص قطعى، نشوند؛ اما
مىتوانند هميشه كمككننده باشند، به هر حال در فرض فوق، مسئوليت پزشك در صورت
ايجاد عوارض آزمايشها؛ تا چه حدّى است؟
جواب: در صورتى كه پزشك دقت كامل كرده و تشخيص دهد كه
آزمايش لازم است و اهميت دارد و در عين حال بيمار را از عوارض احتمالى آگاه و شرط
عدم ضمان كند، در اين صورت پزشك هيچ مسئوليتى ندارد.
سؤال 2064: گاهى اوقات، پزشك تنها جهت احتياط و مطمئن شدن
در جهت تشخيص و يا ردّ يك بيمارى احتمالى (مثل سل) دستور راديوگرافى مىدهد، تا يك
بيمارى مخفى احتمالى را كشف كند، آيا پزشك در ايجاد عوارض احتمالى و هزينه بيهوده
درمان، مسئول است؟