دين او را ادا كرده است و جهت اداى دين او راهى جز اين نبوده است، عمل او صحيح است. و چون پدر بزرگ ولايت داشته و تصرفات او مطابق وظيفه شرعى و به منظور اداى دين متوفى بوده است، وجهى براى منكر شدن فرزند متوفى نمى‌باشد. بلى اگر او در اصل مقروض بودن متوفى شك دارد يا آن را انكار كند، پدر بزرگ بايد مديون بودن متوفى را ثابت كند.

سؤال 2005: مرسوم است كه فردى را تحت عنوان قيم براى صغار، نصب مى‌كنند. آيا قيم حق عفو و گذشت و تخفيف ديه را دارد يا خير؟

جواب: در مورد قصاص و ديه چنين حقى را ندارند.

ضمانت كارفرما نسبت به جراحات وارده بر كارگر

سؤال 2006: كارگرى كه در كارگاه كار مى‌كرده است. به دليل پريدن تكه آهن در چشم او كور شده است. و چشم مصنوعى براى او قرار داده‌اند و تمام هزينه معالجه را كارفرما داده است. آيا كارفرما، بايد ديه چشم او را بپردازد؟ و اگر شركت بيمه مقدارى از آن را بدهد، چه حكمى دارد؟

جواب: در فرض سؤال، اگر كارفرما از اول ضمانت اين قبيل حوادث را به عهده نگرفته و با كارگر شرط ضمان نكرده، ديه ندارد. ولى اگر شرط ضمان كرده يا وقوع اين حادثه مستند به كارفرما باشد و عرفا او را مقصر بدانند، ديه دارد. و ديه يك چشم پانصد دينار طلا يعنى پانصد مثقال طلاى سكه‌دار است به مثقال شرعى كه هر مثقال 18 نخود مى‌باشد. و در اين صورت هر مقدار آن را بيمه پرداخت، محسوب مى‌شود و بقيه به عهده كارفرما است، ضمنا هزينه درمان و معالجه، به عهده كارفرما نيست. مگر اين كه قانون كار تصويب كرده باشد. و كارفرما ملتزم به آن شده باشد. كه در اين صورت لازم است طبق تعهدش عمل كند.

سهل‌انگارى پزشك و نجات غريق در نجات جان افراد

سؤال 2007: شخصى نسبت به ديگرى كارى انجام مى‌دهد كه يا نوعا كشنده است، مثل‌