سم مهلك دادن، يا نوعا كشنده نيست، مثل ايراد جرح جزئى به بازوى ديگرى، در هر حال طرف مقابل به بيمارستان منتقل مى‌شود. و پزشك از انجام وظيفه و تخليه مواد سمى- در فرض اول- خوددارى مى‌كند. و يا با سهل‌انگارى و به كار بردن مواد و ابزار آلوده و غير بهداشتى،- در فرض دوم- موجب ايجاد عفونت و تسرى آن و قطع عضو يا مرگ مجروح مى‌گردد. در دو فرض مذكور چه كسى قاتل است؟ نوع قتل چيست؟ در صورتى كه پزشك و ضارب هر دو مسئول باشند، ميزان مسئوليت هر كدام چگونه است؟

جواب: در فرض اول كه كار انجام شده نوعا كشنده است، قتل، عمد محسوب مى‌شود. گرچه قصد قتل نداشته باشد. و در فرض دوم قتل، مستند به ضارب نيست بلكه عرفا پزشك مسئول است.

سؤال 2008: در صورتى كه نجات غريق كه وظيفه امداد دارد، از نجات شخص غريق امتناع ورزد، و آن شخص غرق شود، آيا مسئوليتى متوجه نجات غريق خواهد بود يا خير؟

جواب: از نظر مخالفت وظيفه استخدامى و وظيفه شرعى، حفظ نفس محترمه مسئوليت كامل دارد؛ امّا از نظر قصاص و ديه مسئوليتى ندارد.

سؤال 2009: شخصى در اثر سوختگى به بيمارستان منتقل مى‌شود و پزشك معالج در انجام معالجه كوتاهى مى‌كند و شخص مصدوم فوت مى‌كند. پزشك قانونى اعلام مى‌كند ميزان سوختگى به حدى بوده است كه در نهايت منجر به فوت مى‌شده است. امّا سهل انگارى پزشك باعث گرديده بيمار زودتر فوت كند. آيا در اين فرض مسئوليتى متوجه پزشك مى‌باشد يا خير؟

جواب: جواب همان جواب مسأله سابق است.

سهل‌انگارى تعميركاران و مسئولين كارگاهها

سؤال 2010: تعميركار يا نمايندگى مجاز، بخارى گازى را در منزل شخصى بدون رعايت اصول ايمنى يا با نقص فنى يا بدون دودكش نصب مى‌كند. و در نتيجه استفاده از آن تمام اعضاى خانواده در اثر گازگرفتگى، فوت مى‌كنند. و اولياى دم از مقصر شكايت مى‌كنند. در صورتى كه نمايندگى يا تعميركار، نقص فنى يا عدم رعايت اصول ايمنى را به صاحب خانه‌