سؤال 1952: زنى كه بدون اطلاع شوهر خود جنين دوماهه را سقط كرده است، چه وظيفه‌اى دارد، و ديه آن به چه كسى مى‌رسد؟

جواب: مرتكب گناه شده و بايد فورا توبه كند و در فرض سؤال، ديه آن به پدر جنين مى‌رسد.

سؤال 1953: در صورتى كه پزشك متخصص با رضايت زن و شوهر، بچه ناقص الخلقه‌اى را كه نواقص جسمى او با دستگاه تشخيص داده شده است، از روى ندانستن مسأله سقط كنند، آيا ديه‌اى بايد پرداخت شود؟ و در صورت وجوب ديه، پرداخت آن متوجه چه كسى است؟ و اگر مباشر سقط، پدر و مادر را نمى‌شناسد، ديه را بايد به چه كسى بپردازد؟

جواب: بلى، ديه دارد و ديه بر عهده مباشر است. مگر اين كه مباشر نداند كه آمپول يا دارو جهت سقط جنين است، كه در اين فرض ديه به عهده دستور دهنده است. و اگر پزشكى با رضايت پدر و مادر اقدام به اسقاط كرده، احتياط اين است كه پزشك و مباشر، با پدر جنين و كسانى كه بعد از پدر وارث هستند، در ديه مصالحه كنند، در عين حال توبه هم بكنند. و اگر مباشر سقط، پدر و مادر را نمى‌شناسد، ديه را به فقير صدقه دهد. و بنابر احتياط اين صدقه با اجازه حاكم شرع باشد. و اگر مباشر سقط، مادر يا پزشك بوده و پدر اطلاع نداشته، ديه را به پدر جنين بدهند. بلى اگر پدر، ديه را حلال كند، مباشر برئ الذمه مى‌شود.

اسقاط و ديه ولد الزنا

سؤال 1954: دخترى اغفال شده، و بر اثر عمل زنا، داراى حمل گرديده است و پدر و برادرهاى او فهميده‌اند و تصميم دارند بخاطر حفظ آبروى خود و جلوگيرى از رسوايى بيشتر، دختر را بكشند و ناپديد كنند، آيا چنين تصميم و عملى بخاطر امور مذكوره جايز است، و حكم آن چيست؟

جواب: ارتكاب چنين عملى حرام است، و قتل نفس محترمه از گناهان كبيره مى‌باشد. و امور مذكوره مجوز آن نمى‌شود. و هر كس العياذ باللّه مرتكب قتل شود، مستحق قصاص، و يا پرداخت ديه و كفاره جمع مى‌شود.

سؤال 1955: در فرض بالا دختر از پدر و برادرهاى خود ترس دارد و احتمال مى‌دهد اگر