و قابل تعزير مى‌باشد؟

جواب: خير، صرف نگهدارى چيزهاى مذكور، موجب تعزير نمى‌شود. بلكه بايد معلوم شود كه هدف از نگهدارى آنها چه بوده؟ و بعد از طى مراحل امر به معروف و نهى از منكر، اگر قاضى مجتهد جامع الشرائط باشد، طبق نظر خود عمل كند. و الّا تابع نصب است.

سؤال 1892: در مورد پوشيدن طلا توسط مردان و تظاهر به آن، با صرف مشاهده توسط قاضى مى‌توان تعزير كرد يا خير؟

جواب: در تظاهر به گناه و حرام پس از طى مراحل امر به معروف و نهى از منكر، قاضى كه مجتهد جامع الشرائط باشد، طبق نظر خود عمل مى‌كند، و اگر منصوب است، تابع نصب است.

سؤال 1893: آيا جريمه و جزاى نقدى، دين است يا مجازات؟ و در صورت نپرداختن جريمه از ناحيه محكوم، آيا مى‌شود جريمه را تبديل به حبس كرد؟

جواب: جريمه و جزاى نقدى كه بجاى تعزير بدنى است و حاكم شرع صلاح دانسته و تعزير بدنى را به جزاى نقدى تبديل كرده دين نيست. و حاكم مى‌تواند آن را به حبس تبديل كند.

سؤال 1894: با توبه مجرم در امورى كه باعث تعزير مى‌شود، آيا حاكم مى‌تواند عفو كند؟

جواب: در اين امور بعد از ثبوت توبه حاكم مخير است طبق نظر و مصلحت عمل كند.

سؤال 1895: در تعزيراتى كه حق الناس محسوب مى‌شود، آيا با گذشت شاكى تعزير ساقط مى‌گردد؟

جواب: بلى، در حق الناس با عفو شاكى، تعزير ساقط مى‌شود.

سؤال 1896: ضابطه تشخيص حق اللّه و حق الناس به نظر حضرتعالى چيست؟

جواب: ظاهرا حق الناس حقى است كه سلطنت و ولايت استيفا يا عفو از آن، براى ذى حق جعل شده و منوط به اختيار و مطالبه اوست. مانند: قصاص، حدّ